فــــــرض بودنت(اینو ی وب دیدم)

اولــین بـآر کـه کـلمه فـرض گرفتن رآ شنیـدم اول دبسـتـآن بود.
هـمـان روز هـآیی که خـآنم مـعلم مهربـآنم میـگفت فـرض میـگیریـم سیب داریـم.

روزهـآی کودکیـم درگیـرِ معنایِ این کلمه بـودم.

یـک روز از معـلمم پرسیـدم خـآنم!فـرض گـرفتن یعنی چـی؟دقیـقـا چـی رو بـآید بگیـریـم!؟
خـآنم معلم بـآ اون لـبــ :) ــخـنـد مهربون و شـیرنش گـفت :

دخـتر نـآزم چیـزی رو نبـآید بگیری!فـرض گـرفتن یـعنی خیـآل کـردن!
یـعنی بـآور کنی چیزی رو داری کـه در وآقعیـت نـداری!


سـآل هـآ از اون روز گـذشت...!


سـآل هـآ درگیرِ سیبِ فـرض شده کودکیـم بودم!
امـآ این روز هـا تنهـآ کـآری که بـلدم!فـرض کردن هـست!
روزگـآر خوب یـآدم داد فـرض کردن رو!

تو تمـآمِ لحظه هـآیی که قـدم میزنم فـرض میکنم دستـامو تو دسـتایِ مهربونِ مردونت گـرفتی
و از ترس یخ کردن دسـتـآمون بـآهم میشن مهمونِ جیبِ اورکتت.!


یـآد گـرفتم هر موقع کمک رانـنده میشینم فـرض کنم توایی راننـده 

و دستـامو رهـآ نمیکنی!حـتی برای دنده عـوض کردن!


یـآد گـرفتم فـرض کنم هـر وقت قهوه درست میـکنم صـدات بیـآد
که مـآلِ من بی شیرو شـکر بـآشه!تـلخیشو دوست دارم!


یـآد گـرفتم فرض کنم بـحث کنیم سـرِ انتخابِ رستوران و آخر من قـهر کنم!و بـگم اصن من نمیدونـم!
اون وقـت خندت بگیـره از بـچه بـآزیـآمو بگی قـربونِ خـانم کوچولوم هرچی تو بـگی
یـآد گرفتم هر وقت شیـطنت میکنم و بـعدش بلند میخندم.
بخـندیو بگی عـآشقِ همین خـل بـآزیاتم!
اصـلـا بـآ تو اَم انگـآر جوون میشم!



یـآد گرفتم فرض کنم هر وقت به سر بـآلـآیی خونمون میرسیم سرمو بـزاری رو شونت و منم تویِ دلم خون گریه کنم که کــآشکی این خیـآبون هیچ وقت تموم نمیشد...!

آهـآی خـآنم معلمِ مهربـونم کـآشکی بودی الـآن و من برات فـرض کردن رو توضیـح میدادم!
تـو روزایِ بزرگ شدن خوب معنیشو یـآد گـرفتم


امـآ...فـرضِ سیب کجـآ وفرضِ حضـورِ گرم تو کـجـآ...!؟